F1 - Opony

Mimo że opony stosowane w Formule 1 mogą wydawać się nietrwałe ze względu na ich krótką żywotność w porównaniu ze zwykłymi oponami (około 200 km), to tak naprawdę muszą wytrzymywać o wiele trudniejsze warunki, zapewniając jednocześnie nieporównywalnie lepszą przyczepność.

Opony wyścigowe są stworzone z bardzo miękkich mieszanek gumy oferujących najlepszą przyczepność. Osiągi, które zapewniają sprawiają jednak, że ich zużycie postępuje bardzo szybko, czego efekty można zaobserwować na torze poza optymalną linią wyścigową, gdzie zbierają się duże ilości szczątków zużytych opon.

Rozwój opon wyścigowych datuje się na lata '60, kiedy to pojawiły się tak zwane „slicki”. Zdano sobie wtedy sprawę z faktu, że wyeliminowanie bieżnika w oponach stosowanych na suchym torze zwiększy kontakt gumy z podłożem, zapewniając lepszą przyczepność. W F1 gładkie opony stosowano do 1998 roku, kiedy to zaczęły obowiązywać opony rowkowane, których celem było poprawienie widowiskowości sportu przez zmniejszenie prędkości w zakrętach.

Sezon 2009 to powrót do opon typu slick. Według nowego regulaminu FIA, mają one być rekompensatą za mocno ograniczoną aerodynamikę, zmniejszającą siłę docisku.

Podczas każdego wyścigu stosowane są dwa typy mieszanek – miękka i twarda – przy czym ich rzeczywista mieszanka jest dobierana pod kątem charakterystyki toru. W wyścigu każdy z kierowców musi wykorzystać co najmniej po jednym komplecie każdej z dwóch mieszanek.

W przypadku opadów deszczu przewidziane są opony deszczowe i przejściowe. Oba typy posiadają pełen bieżnik, który pozwala odprowadzać wodę, zapobiegając jednocześnie aquaplaningowi. Opony przejściowe stosowane są w sytuacjach, gdy opady są na tyle duże, że stosowanie gładkich opon powodowałoby straty związane z brakiem przyczepności, a jednocześnie woda zalegająca na torze nie wymaga użycia opon w pełni deszczowych.

Do wypełniania opon zamiast zwykłego powietrza używa się azotu, którego właściwości są o wiele lepsze. Przede wszystkim jego ciśnienie nie jest w aż tak dużym stopniu uzależnione od jego temperatury. Opony wyścigowe do optymalnego działania wymagają stosunkowo wysokich temperatur wynoszących 90-110oC. Dodatkowym atutem azotu w porównaniu do zwykłych opon jest jego zdolność do dłuższego utrzymywania jednakowego ciśnienia.